📌 ტერორიზმის „კლასიკური ხანა“ (1870–1917) 

📍 1870-იანები
→ ორგანიზებული პოლიტიკური ტერორი ევროპაში იწყება.

    ⬇️

🔥 1870–80-იანები
→ იტალიელი ანარქისტები ავითარებენ სტრატეგიას „პროპაგანდა მოქმედებით“.

    ⬇️

📜 1881
→ ლონდონის საერთაშორისო ანარქისტთა კონგრესი ტერორს ლეგიტიმურ რევოლუციურ საშუალებად აცხადებს.

    ⬇️

⚰️ 1898
→ მოკლეს ავსტრიის იმპერატრიცა ელიზავეტა.

    ⬇️

👑 1900
→ იტალიის მეფე უმბერტო I–ის მკვლელობა.

    ⬇️

⏳ 1917
→ ტერორიზმის „კლასიკური“ ეტაპი დასრულებულია.

XIX საუკუნის 70–80-იან წლებში ევროპაში დაიწყო ტერორიზმის განსაკუთრებულად ორგანიზებული ეტაპი, რომელიც 1917 წლამდე გაგრძელდა. მკვლევრები ამ პერიოდს „ტერორიზმის კლასიკურ ხანას“ უწოდებენ, რადგან ძალადობრივი პოლიტიკური მოქმედებები პირველად მიიღო ფართომასშტაბიანი და კოორდინირებული სახე.

ანარქისტები ამ ეპოქის მთავარი მონაწილეები იყვნენ. იტალიაში მათ დამკვიდრეს სტრატეგია, სახელწოდებით „პროპაგანდა მოქმედებით“ — ძალადობრივი ქმედებების საშუალებით პოლიტიკური იდეების გავრცელება და საზოგადოებრივ ცხოვრებაზე ზეგავლენის მოხდენა. ანარქისტული ჯგუფები ხშირად იპყრობდნენ მცირე ქალაქებს, ანადგურებდნენ მემამულეთა ქონებას და მოსახლეობაში რევოლუციური განწყობების გაღვივებას ცდილობდნენ.

პერიოდი გამოირჩა რამდენიმე საერთაშორისო რეზონანსული მკვლელობით:

• 1898 წელს ანარქისტებმა მოკლეს ავსტრიის იმპერატრიცა ელიზავეტა – ელისაბედ ბავარიელი;

• 1900 წელს იტალიის მეფე უმბერტო I გახდა ანარქისტული თავდასხმის მსხვერპლი.

ტერორიზმის გავრცელებას მნიშვნელოვანი სტიმული მისცა 1881 წელს ლონდონში გამართულმა ანარქისტთა კონგრესმა, რომელმაც ტერორი რევოლუციური ბრძოლის ერთ-ერთ ლეგიტიმურ ინსტრუმენტად მოიხსენია. კონგრესის გადაწყვეტილებამ ანარქისტულ მოძრაობებს საერთაშორისო მასშტაბი შესძინა და ევროპაში ძალადობრივი ტაქტიკის ინტენსიფიკაცია გამოიწვია.